در صنایع طیور یک جوجه مرغ را بعد از تولید اولین تخم مرغش در حدود سن ۵ ماهگی مرغ می‌نامند و جوجه نر را بعد از بلوغ جنسیش که در حدود سن ۵ ماهگی می‌باشد خروس میگویند. در حالی که این اصطلاحات در پرورش خروس لاری بسیار متفاوت هستند.

در نژاد لاری، جوجه های زیر ۱ ماه را جوجه ریز می‌نامند و از سن ۱ تا ۲ ماهگی آنها به جوجه‌های کم سن نامیده می شوند. از سن ۳ ماهگی تا ۱۲ ماهگی جنس نر را جوجه خروس (Cockeral)، از ۱۲ تا ۱۵ ماه جوجه کهنه و بعد از آن خروس(COCK) یا خروس خاردار نامیده می شود. و به جوجه‌های ماده بعد از سه ماهگی تا زمان تخم آمدن(۷ ماهگی) نیمچه یا جوجه مرغ( pullet)، از زمان تخم آمدن تا یکسالگی مرغ جوان و بعد از یکسالگی مرغ (hen) کامل گفته می شود.

تفاوتهای قابل ملاحظه‌ در صفات ثانویه‌ جنسی بین جوجه‌های مرغ و خروس سبب ایجاد ظاهر متفاوت در جنس نر و ماده لاری می شود. تفاوتهای مشخص بین خروس و مرغ لاری عبارتند از: فرم بدن، شکل و سایز تاج و ریش و اندازه جثه در آنها.
در انواع نژادهای اصیل سه مدل تاج اصلی وجود دارد که در هر کدام تفاوتها مابین مرغ لاری و خروس آن متفاوت است.

تفاوتهای صفات ثانویه بین دو جنس:

سیخک خروس بعد از ۷ ماهگی رشد میکند ولی در مرغ ها بسیار کم اتفاق می افتد.
بانگ خروس با مرغ فرق دارد.
پرهای خروس نسبت به مرغ دارای رنگهای بیشتری بوده و خروس دارای پرهای زینتی درخشان می باشد.
پرهای ناحیه گردن و پشت‌ خروس نسبت به مرغ بلندتر و نوک‌تیز می‌‌باشد در حالی که پرهای روی کمر و پشت مرغ دارای نوک گرد هستند.
در دم مرغ پراصلی وجود دارد اما در خروس علاوه براین پرها، پرهای داسی شکل نیز وجود دارد.
در تفاوتهای فوق‌الذکر استثنائی هم وجود دارد مثلاً در نژادهای پرمرغی، خروسها دارای پر مرغ گونه هستند علت این امر موتاسیونی است که در یکی از ژنهای این دو نژاد ایجاد شده و سبب تولید بیش از اندازه آروماتاز۱ (Aromatase) در چندین بافت از جمله فولیکول پرها می‌شود.
آروماتاز آنزیمی است جهت تبدیل آندروژن به استروژن و لذا در فولیکول پر خروسهای نژاد پرمرغی هورمون استروژن تولید شده بیشتری وجود دارد با توجه به اینکه وجود استروژن در فولیکول‌های مرغ سبب تغییر شکل و تولید پردر گردن و دم مرغ میشود و مقدار زیاد استروژن در فولیکول پرهای خروس سبب رشد آنها، آنچنانکه در مرغ وجود دارد می‌شود.

ژنوتیپ یا فنوتیپ

ایجاد جنس نرو ماده در پرندگان توسط وجود یا عدم وجود کروموزوم WW  مشابه کروموزوم Y در انسان، کنترل میشود. پرندگان نر از نظر ژنتیکی هموزیگوت ZZ و پرندگان ماده هتروزیگوت می‌باشدZW ، درست برعکس پستانداران که در آنها نر هتروزیگوت و ماده‌ها هموزیگوت اند.

بعد از چند روز که از لقاح تخمک بگذرد چنانچه جنین ماده باشد در تخمدان چپ (غده تناسلی ابتدائی) و مقدار زیادی از سلولهای تمایز یافتة ابتدائی (primordiad germ cells) دیده میشود.
در روز دهم جوجه‌کشی غدد جنسی به مقدار کافی تمایز یافته‌اند و لذا میشود جنسیت را بوسیله کالبد شکافی تشخیص داد. در تمام طول مدت رشد جنین به هیچ طریق نمی‌شود از روی مشخصات خارجی تخم‌مرغ جنسیت جوجه را مشخص کرد حتی در هنگام از تخم بیرون آمدن جوجه‌ها (تفریخ) وزن جوجه مرغ با وزن جوجه خروس یکسان است و در آن هنگام فقط در واریته‌هایی با ژنتیک خاص را میتوان از روی رنگ پرهایشان تعیین جنسیت کرد در غیر اینصورت در زمان تفریخ جوجه نر و ماده هیچگونه مشخصات ثانویه جنسی از خود نشان نمی‌دهند.
بروز صفات ثانویه جنسی پرندگان بالغ در اثر ترشحات هورمون از بیضه و تخمدان می‌باشد و افزایش صفات ثانویه جنسی در اثر ژنهای جنسی است که فتوتیپ آن جنسی را تجلی میدهد و به تولید آندروژن و استروژن مربوط میشود.
در خروسها آندروژن مسئول تحریک رشد تاج و ریش و صوت خاص خروس می‌شود همچنین رشد سیخک مرغ و خروس به ترشحات بیضه‌ای و تخمدانی بستگی دارد و در پرندگان رشد سیخک توسط ژن جنسی کنترل می شود.